CEVAP
Kur’an-ı kerimde, bilenlerin, ilim sahibi olanların kıymetli olduğu bildiriliyor. Fakat her ilim değil, yararlı ilim övülüyor. Yararlı bilimsel, gerçek âlimlerin eserlerinden öğrenmek gerekir. Bir şiir:
İlimsiz bir şey olmaz, ilim her şeye baştır,
En karanlık yollarda, kıymetli arkadaştır.
İlim benzer biçimde yâr olmaz; dosttur o, ağyar olmaz,
Her şeyde zarar olsa, ilimde zarar olmaz.
Her insan ilme açtır, başlangıcında altın taçtır,
İlimsiz yaşam olmaz, hepimiz ilme muhtaçtır.
İnsan malını korur, ilimse onu korur,
Cahillik susuzluktur, yeşil ağaçlar kurur.
İlim, uçsuz bucaksız bir deryayı çağrıştırır,
Âb-ı yaşam suyudur, içeni canlandırır.
İlim oldukça kıymetlidir, bundan dolayı Tanrı övüyor,
Bakın Resul-ü zîşan, ilim için ne diyor:
(Ara, bilimsel her yerde, o yer Çin olsa bile,
İlim öğrenmek farzdır, hanıma ve adama.)
Bak şöyleki buyuruyor hazret-i Ali ise:
(Köle olurum ona, kim bir harf öğretirse.)
Âlimler nebilerin, vârisleri olurlar,
Dinimizi bid’atten, yıkılmaktan korurlar.
Tanrı’a kulluk etmek, elbet ilimle olur,
Sadece doğru ilimle, amel eden kurtulur.
Âlimlerin bir sözü, senelerce, bâki kalır,
Aşağıda olanı, yükseklere kaldırır.
Âlimin bir nazarı, bulunmaz hazinedir,
Bir sohbeti, senelerce, bitmez kütüphanedir.
Şimdi âlim bulmak zor, o hâlde ne yapmalı?
Onların kitabını, sevmiş olarak okumalı!
Kitap, altın bir kafes, ilim içinde kuştur,
Kafese haiz olan, kuşa mâlik olmuştur.
Yanlış kitap okunmaz, doğrusunu bulmalı,
İlk okunacak kitap, Tam İlmihal olmalı.
Sonrasında da okunmalı, Mektubat-ı Rabbanî,
Feyizlerle doldurur, aydınlatır insanı.
Fıkıh, ilm-i kelam ve tasavvuf birleşmiştir,
Kalbi temizleyen nur, orada yerleşmiştir.
Sanki binbir çiçekten bal benzer biçimde süzülmüştür,
Nice önemli sorun, orada çözülmüştür.
Hepsi Mektubat’ta ve tercümesinde vardır,
İhmal etmeden oku, onsuz ilim noksandır.
Bu kitapları okuyan, gençtir yada yaşlanmış,
Kavuşur nimetlere, olur elbet bahtiyar.