CEVAP
Asla uygun değildir. Allah’a inanan kimsenin, Allah’ın sıfatlarını da bilmesi gerekir. Bilmezse yada yanlış bilirse, Allah’a inanmış sayılmaz. Allahü teâlâya sıfatları ile inanan kimsenin, kendisine ihtiyaç duyulan yakarma bilgilerini öğrenmesi farz olur. Fıkhı bırakıp da, Allah’ın varlığını kanıtlama ile uğraşması fazlaca yanlıştır.
Fıkıh bilimsel ise, nakli esas alan doğru bir ilmihâl kitabından öğrenilir. Bir Müslümanın, imanını ehl-i sünnet itikadına nazaran düzelttikten sonrasında, imanın gereği olan amellerini ilmihâle uygun yapması gerekir. Ek olarak imanını tehlikeye düşürecek iş ve sözlerden de uzak durmalıdır. Bu sebeple inanç ne kadar kıymetli ise, zıddı olan sövgü de o denli kötüdür.
İman bilgilerini özetleyen kelam ilmini akıl ve nakil ile kanıtlama edecek ve sapıklara, dinsizlere anlatacak kadar okumak farz-ı ayn olup, bundan fazlasını öğrenmek sadece din âlimlerine gerekir. Başkalarına caiz değildir. Başkaları bu ilimle meşgul olursa, bâtıl yollara kayar, zındık olur.
İslam âlimleri buyuruyor ki:
İlmi kelam ile uğraşıp sapıtmak yanında, büyük günah işlemek hafifçe kalır. Ehl-i sünnet itikadını iyi öğrenmeden ilkin, bilimsel kelam ile uğraşmanın ziyanı bilinseydi, kelam bilimsel ile uğraşmaktan, aslandan kaçar benzer biçimde kaçınılırdı. (İmam-ı Şafii)
Kelam bilimsel ile uğraşan hep kuşku içindedir. (İmam-ı Ahmed)
Resulullah, Fıkhı teşvik etti. Kelamı men etti. (Hadika)
Fıkhı öğrenmek her Müslümana farz-ı ayndır. (İbni Âbidin)
Tasavvuf yardımıyla inanç sağlamlaşır, kuşku getiren tesirlerle sarsılmaz. Akıl ile, kanıt ve kanıtlama ile kuvvetlendirilen inanç bu şekilde sağlam olmaz. (İmam-ı Rabbani)
İman bilgilerini, ihtiyaçtan fazla öğrenmek caiz değildir, bid’atlerin yayılmasına sebep olur. (Hindiyye)
Bir kimse, Allah’a, ahiret gününe inansa, Peygamberlerden bir tek birine inanmasa kâfir olur. Bu sebeple Allahü teâlâ, kendisine inanmaktan başka, tüm peygamberlere inanmak icap ettiğini bildirmiştir. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Onlar, sana ve senden ilkin gönderilen kitaplara ve peygamberlere ve ahiret gününe inanç ederler.) [Bekara 4]
Amentü’deki 6 esastan birini inkâr eden kâfir olur. Bir tek Allah var demek kâfi değildir. Gayrimüslimlerden de Allah var diyenler çoktur. Mümin olmaları için tüm Peygamberlere inanmaları gerekir. Yahudiler ve Hristiyanlar, Muhammed aleyhisselama inanmadıkları için kâfir oldular. Bir Müslüman da, Amentü’de bildirilen 6 esastan birini, örnek olarak kaderi inkâr etse, kâfir olur, tüm iyi amelleri yok olur. İman esasları, Allahü teâlânın kati emridir, eğer olmazsa olmazlardandır. Samimi olanlar, şu demek oluyor ki akıl, ilim, insaf sahipleri için, Allahü teâlânın emrini, şu demek oluyor ki inanç esaslarını kabul etmekten daha makul, bir şey yoktur. Aksi, şeytanın, cahilliğin, inadın insanı kâfirliğe götürmüş olduğu bâtıl bir yoldur.
Bir tek Allah var demek
Sual: Bir tek Allah’ın varlığını kanıtlama etmeye çalışan insanoğlu ve kitaplar var. Kimileri bu kitaplardan başka kitap okumuyor. Bir tek Allah vardır demek ve Allah’ın varlığını bilmek Müslüman olmak için kafi midir?
CEVAP
Birçok gayrimüslim, kâinata bakarak bunun bir yaratıcısı bulunduğunu rahatça anlayabiliyor, Allah vardır diyebiliyor. Bu şekilde demekle Müslüman olması imkansız. Müslüman olmak için Amentü’de bildirilen altı esasa inanmak şarttır. Birini bile kabul etmeyen Müslüman olması imkansız. Hep Allah’ın varlığını kanıtlama eden kitaplar okumak, hikmeti bilinmeyen bazı şeylerle karşılaşınca, bir kuşku hâsıl olmasına sebep olur. Bu da insanı küfre götürür. Bu işlerle uğraşan yazarlar, (İslam düşüncesi, tanrısal bilinç, Allah’ın görüşü) benzer biçimde sövgü sözleri söylemekten çekinmezler, bundan dolayı bunlar, akaid ve fıkıh bilmezler. Küfre düşmeleri fazlaca kolay olur. Bu şekilde kitapları okuyan da, hangi sözlerle küfre düşüleceğini bilmez. Onun için fıkıh ve akaid bilgisini de öğrenmek şarttır.
Allah’a inanan, itikadını Ehl-i sünnete nazaran düzelttikten sonrasında, fıkhı iyi bilmelidir. Bilmezse ibadetlerini yanlış yapar, ibadetleri boşa gitmekle kalmaz, bid’at işler. Yanlışları ve bid’atleri onu küfre kadar sürükleyebilir.
Doğru Müslüman olmak için tasavvuf ilmini, terbiye bilgilerini öğrenmek de şarttır. Fıkıh ilminden habersiz, terbiye ilmini bilmeyen kimse, itikadı da Ehl-i sünnete uygun değilse, sabahtan akşama kadar, Allah vardır, birdir diye bağırsa, 99 delille Allah’ın varlığını ispata kalksa, asla kıymeti olmaz.
İbni Sakka adlı bir âlim, Allah’ın varlığını akılla ispata kalkardı. Akla fazlaca ehemmiyet verirdi. Allah’ın varlığını, birliğini 99 kanıt ile kanıtlama ederdi. Zaman içinde aklının almadığı mevzular da çıktı, şüpheleri arttı, bocalamaya başladı. Nizamiyye Medresesi’nde vaaz eden Yusuf-i Hemedani hazretlerine bir şey sordu. O da (Otur, senin sözünden sövgü kokusu geliyor) buyurdu. İstanbul’a elçi olarak gidince, Hristiyan oldu. Hristiyan olduktan sonrasında da, 100 kanıt ile Allah’ın 3 bulunduğunu ispata kalkıştı. (F. Hadisiyye)
Günümüzde Allah’ın varlığını çeşitli delillerle ispata kalkanlar, İbni Sakka’dan farksızdır. Hristiyanlığı hak din biliyorlar. Papazları takva sahibi görüyorlar. Müslüman olmayan takva sahibi olur mu asla? Ehl-i kitabın hepsi kâfirdir. Bir âyet-i kerime meali şöyledir:
(Ehl-i kitab [Yahudi ve Hristiyan] yada müşrik olan tüm kâfirler, Cehennemde sonsuz bırakılırlar.) [Beyyine 6]